Europa is het afgelopen weekend een stukje donkerder geworden. Toen kwamen de beelden van de Russische slachting in het Oekraïense plaatsje Bucha naar buiten. Onschuldige burgers zijn hier zonder reden op brute wijze vermoord. Volgens de burgemeester zijn 300 mensen op straat doodgeschoten. Beelden die laten zien hoe de lijken nog op straat liggen gaan de wereld rond. Dit is het zoveelste voorbeeld van de gruwelen van oorlog en de misdaden van Vladimir Poetin. Het is een duidelijk signaal aan alle landen van de wereld dat deze oorlog niet zonder gevolgen voor het Kremlin kan blijven. Tegelijkertijd zien we dat Europa nog niet alles op alles zet om dit waar te maken.
Eerder werd al bekend dat een groot aantal van de raketten die Duitsland aan Oekraïne had geleverd onbruikbaar waren, en afgelopen week werd bekend dat Nederland ontzettend achterligt met het opleggen van sancties. Door prutswerk van de West-Europese overheden kan Poetin langer zijn gang gaan. Om over het gebruik van Russisch gas nog niet te spreken. Het is goed dat deze landen de intentie hebben om Oekraïne te helpen, maar nu is het tijd voor daden in plaats van woorden. Laten we hopen dat Stef Blok als sanctiecoördinator meer voor elkaar krijgt.
Een groter probleem voor het tegenwerken van Poetin zijn invasie kwam echter op zondag. In zowel Hongarije als Servië waren die dag verkiezingen, en in beide landen zijn de autoritaire, Poetin-vriendelijke leiders herkozen. In Hongarije won oude bekende en wannabe dictator Victor Orbán opnieuw een tweederde meerderheid in het parlement. Dit betekent nog vier jaar van LHBTI-haat, inperking van de rechtstaat én soft beleid tegenover Rusland. Orbán wil namelijk dat dit vergeten wordt, maar hij was enorm voorstander van Poetin voor de oorlog en weigert nogsteeds wapens via Hongarije Oekraïne in te sturen.
In Servië won de autoritaire leider Aleksandar Vučić de verkiezingen. Vučić, rechtspopulist die toevallig eigenaar is van de meeste Servische media, werd herkozen als president en haalde de absolute meerderheid in het parlement. Hij weigert sancties in te stellen tegen Rusland en pleit voor ‘militaire neutraliteit’. Ook hierdoor kan Poetin zijn gang gaan. Terwijl de oorlog voortduurt blijven hardere sancties en wapenleveringen door onkunde of rechts-populistische regeringen uit. Dit moét anders, al is het via hardere inzet van Nederland, strafmaatregelen tegen Hongarije of ontzegging van het EU lidmaatschap van Servië. Er mag best een tandje bij.
Categorieën: Blog, Internationale Politiek