Met het aantreden van een nieuw bestuur is het weer tijd voor een korte rubriek waarin onze leden meer te weten komen over ons bestuur. Voor de derde editie van deze rubriek is Rinus – bestuurslid communicatie – aan de beurt. Hij beantwoordt vijf vragen waardoor jullie hem hopelijk een beetje beter leren kennen.
1. Waarom ben je lid geworden van de JS?
Vanaf jongs af aan was ik bezig met rechtvaardigheid en eerlijkheid. Onrecht in de wereld raakte mij persoonlijk. Twee jaar voordat ik geboren was stond er een andere blonde jongen te springen, mijn broer. Hij is geboren met een hersenbeschadiging en ik heb altijd een grote verantwoordelijkheid gevoeld om te zorgen dat het goed met hem gaat.
Later, op mijn tiende keek ik zelf op naar politici. Politici van de PvdA. Ik kom uit een rood nest en vond het geweldig hoe anderen bezig waren met solidariteit, al zou ik dat woord toen nog niet gekend hebben. Met grote ogen keek ik naar de TV als ik Wouter Bos zag spreken. Ik wilde voor anderen blijven opkomen, anderen die het minder hadden dan ik en die wel een extra paar handen konden gebruiken.
Vervolgens heb ik jaren gezegd hoe graag ik lid zou worden van de Partij van de Arbeid. Tot op een dag, een aantal jaar geleden, mijn vader er helemaal gek van werd. Hij had eerder wel PvdA gestemd, ook hij kwam uit een rood nest. Maar hij was de partij uit het zicht verloren. Toch, zei hij het volgende: “Als jij deze week lid wordt, stem ik op de PvdA”. Nog die dag heb ik mij ingeschreven. Die kans kon ik niet laten liggen.
Ik kan met zekerheid stellen dat ik nooit spijt heb gekregen van die stap.
Ik voel mij hier thuis. Vond het geweldig om van anderen te leren en mensen te zien met de zelfde idealen. Ik heb zo de kans gekregen om nog meer te dromen van een wereld waarin iedereen gelijk is omdat het mij hoop gaf, al deze mensen te zien die zich daarvoor inzetten.
2. Wat heb jij na dit bestuursjaar bereikt?
Vanuit mijn functie, communicatie, denk ik de vereniging goed te kunnen ondersteunen.
Ik vind het belangrijk dat de JS zichtbaar is zodat wij nog meer kunnen bereiken op het politieke speelveld en daarbuiten. Voor mij zijn een professionele en herkenbare uitstraling online erg belangrijk. Op die manier gaan mensen ons herkennen als een sociaal democratische baken op het internet en op straat.
Na de negen maanden van dit bestuursjaar hoop ik dat onze vereniging is gegroeid. Dat wij een hoop enthousiaste nieuwe kameraden hebben mogen verwelkomen en dat we samen de komende jaren actiever, progressiever en zichtbaarder zullen zijn dan ooit te voren. Mijn inzet zal blijken uit nieuwe middelen die wij kunnen inzetten om ons op de kaart te zetten als het sociaal democratische hart van Nederland. Ik heb ideeën om hier spotjes voor te maken en een verbeterde website die op een overzichtelijke wijze jongeren aanspreekt. In mijn ogen moeten we op die manier instaat zijn op een semi passieve wijze leden te kunnen werven en activeren.
Ook gaan we samen een fantastisch jaar tegemoet. Ik kijk ernaar uit om mij met de andere bestuursleden, afdelingen en leden in te zetten voor de sociaaldemocratie. In aanloop naar de verkiezingen, tijdens de formatie en voor de JS.
3. Hoe ziet je leven buiten de JS eruit?
Het komende jaar zal ik mij fulltime inzetten voor de Jonge Socialisten.
Wel heb ik een aantal hobby’s, sommige een beetje verwaarloosd, waar ik blij van word buiten mijn activiteiten voor de JS. Zo speel ik graag piano, houd ik van films en lees ik zo nu en dan een boek (verwaarloosde hobby waar ik graag meer aandacht aan besteed).
Ik woon in Maarn en op zo’n honderd meter afstand kan ik heerlijk door de bossen heen struinen, zo nu en dan knap ik daar enorm van op. Het is het nieuwe “drankje doen met je vrienden” van 2020.
4. Waar gaat je sociaaldemocratische hart sneller van kloppen?
Het is misschien niet het meest positieve, maar ik ben het redelijk normaal gaan vinden om – binnen de JS – veel gelijkgestemde mensen tegen het lijf te lopen. Waar ik het meest gelukkig van word is mensen tegen komen, zien op tv of spreken die zich onverstoord inzetten voor anderen.
Op plekken waar ik misschien even uitzichtloos om me heen kijk, zijn velen daar al jaren bezig anderen te helpen. Voedselbanken, AZC’s, kleinschalige verzorgingstehuizen waar nog naar elk mens wordt omgekeken, kinderen die opstaan tegen pestkoppen of de supermarkt medewerker die een man met Alzheimer met geduld te hulp schiet. De schepen die bootvluchtelingen tegemoet varen op de Middellandse zee, de brandweerlieden in Australië of de politici die echt luisteren naar iedereen. De milieuactivisten, de Bernie Sanders, de rode vlaggen op de dag van de arbeid, de internationale, de miljoen demonstranten tegen de Brexit in Londen die oproepen tot solidariteit. Van jongeren die opstaan tegen het doorgeslagen kapitalisme. Daar gaat mijn rode hart van kloppen.
Van alles, groot en kleine dingen, waar ik het gevoel heb dat mensen hoop geven gaat mijn sociaaldemocratische hart sneller kloppen. Daar word ik gelukkig van en dat is de reden dat ik niet moedeloos in bed blijf liggen. Mensen zijn soms gewoon, best aardig. Dat vind ik een fijne gedachte.
5. Wat is jouw mooiste JS-moment tot nu toe?
Mijn mooiste JS momenten heb ik van de week, in het kader van onze ledenwerfweken (doe jij al mee?), nog mogen delen op insta. Toch zal ik er nog een paar noemen. (Ik had er ook een paar overgeslagen, dat zal mij nu ook overkomen).
03 februari 2019.
De straten van Utrecht op met een stuk of 50 rode jasjes met vastberaden campagne blikken.
23 maart 2019.
Toen we met een stel JS’ers vertrokken naar Londen om samen met een miljoen Britten te protesteren tegen de Brexit. Het protest heeft misschien niet in de directe zin haar vruchten afgeworpen, maar wel zag ik meer dan een miljoen mensen die opriepen tot solidariteit. Mensen die de waanzin niet accepteerden en de straten opgingen.
01 juni 2019
De gezelligheid met de JS in Berlijn. Er zijn avonden… Tja, dan moet je maar een keer met ons mee naar onze oosterburen. 😉
30 juli 2019.
De eerste dag op het YES Summercamp in Bulgarije. Het strand, de zee en allemaal Europese socialisten!
29 februari 2020.
Er waren weinig momenten legendarischer dan de partytent die de lucht in vloog bij onze poging om op het Domplein te kamperen in het centrum van Utrecht. Dit moment heb ik niet kunnen zien met mijn eigen ogen, maar ken je van die oude hoorspellen op de radio in de jaren 60? Op het moment van de vliegende partytent had ik Patrick aan de telefoon. Patrick hield een van de poten vast, het was tevergeefs. Ik zal nooit vergeten hoe zo’n 20 JS’ers klinken als ze met z’n allen naar een witte partytent staren die hoog boven de Domtoren uitvliegt. (Ik heb het niet gezien maar dat is volgens mij wat er gebeurt is).
2021?
Nog mooie JS momenten zullen zich voordoen natuurlijk! Tot dan. 😀
Categorieën: Vereniging